က်မတို ့လသာအဖြဲ႕သားေတြ ဒီလွိဳင္းေရာင္း ထြက္ခဲ့ႀကပါတယ္
တကယ္ေတာ့ အခ်ိဳ႕ေဝဖန္ေနတဲ့အတိုင္း ဂ်ာနယ္ေရာင္းတာ ႏိုင္ငံေရးမဟုတ္ဘူး ရံုးခန္းငွားႏိုင္ဖို ့ အဖြဲ႔ဝင္ေတြ စုေပါင္းထည့္ဝင္ရင္ရႏိုင္မလားလို႔
က်မ ကိုယ္တိုင္ေတြးခဲ့မိဘူးပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာ တစ္လႏွစ္သိန္းခန္႔ကုန္က်တဲ့ ပါတီရံုးခန္းငွားႏိုင္ဖို ့ေရရွည္မွာ ေငြစိုက္ထုတ္ႀကဖို ့ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္တာ သိလာခဲ့ေတာ့ ကြ်န္မလုပ္အားေပးဖို႔ ့ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။လံုးဝမေမွ်ာ္လင့္ထားပဲ ပထမဦးဆံုး ဂ်ာနယ္ေရာင္းထြက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ကြ်န္မ ဒီလိွဳင္းလိုက္ေရာင္းရတာကို ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။
ျပည္သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ေျမကို ေျခတစ္ဖဝါးစာမွ မတရားယူထားျခင္းမရိွပဲ ျပည္သူပိုင္တဲ့ အေဆာက္ဦးကို လက္တစ္ဝါးစာေတာင္ မတရားမသိမ္းပဲ အမ်ားျပည္သူေစတနာ နဲ႔ အားေပးမွဳ႕ ေတြနဲ႔ အဖြဲ႔ဝင္ေတြ လုပ္အားနဲ႔ ရံပံုေငြရွာရတာ ပင္ပန္းေပးမယ့္ ေပ်ာ္ပါတယ္။ၿမိဳ႕နယ္ရံုးခန္းမရိွပဲ ကြ်န္မတို ့ဘယ္လို စုစည္းမွဳ လွဳပ္ရွားမွဳ မ်ိဳးမွ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ဒါ့ေႀကာင့္ပါတီရဲ႕ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ရံုးခန္းအတြက္ ကြ်န္မတို ့ လုပ္အားေပးရတာ လုပ္သင့္တဲ့ လုပ္ရမယ့္အလုပ္လို ့ ယံုႀကည္လာပါတယ္။
အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ ကြ်န္မတို ့ ျပည္သူနဲ႔ ထိေတြ႔ခြင့္ရပါတယ္။ျပည္သူ ့ေတြရဲ႕ လက္ေတြ႔ဘဝကို ထိေတြ႔ခံစားႏိုင္ပါတယ္ ခံစားခ်က္ေတြ ႀကားသိႏိုင္ပါတယ္ ေဝဖန္မွဳေတြကို ဆင္ခ်င္ႏိုင္ပါတယ္။ ဆိုင္ႀကီးဆိုင္ေကာင္းကေန ေခါင္းရြက္သည္ေတြအထိ ကုန္သည္ပြဲစားကေန လက္လုပ္လက္စား အလုပ္သမားေတြအထိ အလႊာစံုရဲ႕ အားေပးမွဳေတြ လမ္းသြားလမ္းလာေတြထဲက ဒီလိွဳင္းလားဆိုၿပီး အေျပးလိုက္လာၿပီး အားေပးသြားႀကတာေတြ ကြ်န္မတို ့ရဲ ႔ေက်းဇူးရွင္ေတြပါ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပံ့ပိုးမွဳသာမကပဲ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိုလည္း အမ်ားႀကီး အင္အားျဖစ္ေစပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ဘိုးက်သင့္ေငြကို လွမ္းယူလိုက္တိုင္း တာဝန္ေတြလည္း ယူရဦးမယ္လို ့ေတြးမိေစပါတယ္။
အဖြဲ႔ဝင္အခ်င္းခ်င္းလည္း ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးမွဳ ပိုတိုးလာေစပါတယ္။ ၿမိဳ႕ခံျပည္သူေတြရဲ႕ အားေပးမွဳ နဲ႔ ကြ်န္မတို ့အဖြဲ႔ဝင္ေတြရဲ႕ လုပ္အားနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ရံုးခန္းေလးမွာ လိပ္ျပာလံုစြာ တရားမွ်တမွဳ အတြက္ လူ ့အခြင့္ေရး ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံထူေထာင္ေရး ....အတြက္
စိတ္တူကိုယ္တူ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔အတူ ႀကိဳးစားခြင့္ရႏိုင္ဖို ့
ပါတီရံုးခန္းငွားႏိုင္ဖို ့
ကြ်န္မတို ့ဒီလိွဳင္းေရာင္းထြက္ႀကရပါတယ္
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
တကယ္ေတာ့ အခ်ိဳ႕ေဝဖန္ေနတဲ့အတိုင္း ဂ်ာနယ္ေရာင္းတာ ႏိုင္ငံေရးမဟုတ္ဘူး ရံုးခန္းငွားႏိုင္ဖို ့ အဖြဲ႔ဝင္ေတြ စုေပါင္းထည့္ဝင္ရင္ရႏိုင္မလားလို႔
က်မ ကိုယ္တိုင္ေတြးခဲ့မိဘူးပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာ တစ္လႏွစ္သိန္းခန္႔ကုန္က်တဲ့ ပါတီရံုးခန္းငွားႏိုင္ဖို ့ေရရွည္မွာ ေငြစိုက္ထုတ္ႀကဖို ့ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္တာ သိလာခဲ့ေတာ့ ကြ်န္မလုပ္အားေပးဖို႔ ့ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။လံုးဝမေမွ်ာ္လင့္ထားပဲ ပထမဦးဆံုး ဂ်ာနယ္ေရာင္းထြက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ကြ်န္မ ဒီလိွဳင္းလိုက္ေရာင္းရတာကို ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။
ျပည္သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ေျမကို ေျခတစ္ဖဝါးစာမွ မတရားယူထားျခင္းမရိွပဲ ျပည္သူပိုင္တဲ့ အေဆာက္ဦးကို လက္တစ္ဝါးစာေတာင္ မတရားမသိမ္းပဲ အမ်ားျပည္သူေစတနာ နဲ႔ အားေပးမွဳ႕ ေတြနဲ႔ အဖြဲ႔ဝင္ေတြ လုပ္အားနဲ႔ ရံပံုေငြရွာရတာ ပင္ပန္းေပးမယ့္ ေပ်ာ္ပါတယ္။ၿမိဳ႕နယ္ရံုးခန္းမရိွပဲ ကြ်န္မတို ့ဘယ္လို စုစည္းမွဳ လွဳပ္ရွားမွဳ မ်ိဳးမွ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ဒါ့ေႀကာင့္ပါတီရဲ႕ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ရံုးခန္းအတြက္ ကြ်န္မတို ့ လုပ္အားေပးရတာ လုပ္သင့္တဲ့ လုပ္ရမယ့္အလုပ္လို ့ ယံုႀကည္လာပါတယ္။
အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ ကြ်န္မတို ့ ျပည္သူနဲ႔ ထိေတြ႔ခြင့္ရပါတယ္။ျပည္သူ ့ေတြရဲ႕ လက္ေတြ႔ဘဝကို ထိေတြ႔ခံစားႏိုင္ပါတယ္ ခံစားခ်က္ေတြ ႀကားသိႏိုင္ပါတယ္ ေဝဖန္မွဳေတြကို ဆင္ခ်င္ႏိုင္ပါတယ္။ ဆိုင္ႀကီးဆိုင္ေကာင္းကေန ေခါင္းရြက္သည္ေတြအထိ ကုန္သည္ပြဲစားကေန လက္လုပ္လက္စား အလုပ္သမားေတြအထိ အလႊာစံုရဲ႕ အားေပးမွဳေတြ လမ္းသြားလမ္းလာေတြထဲက ဒီလိွဳင္းလားဆိုၿပီး အေျပးလိုက္လာၿပီး အားေပးသြားႀကတာေတြ ကြ်န္မတို ့ရဲ ႔ေက်းဇူးရွင္ေတြပါ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပံ့ပိုးမွဳသာမကပဲ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိုလည္း အမ်ားႀကီး အင္အားျဖစ္ေစပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ဘိုးက်သင့္ေငြကို လွမ္းယူလိုက္တိုင္း တာဝန္ေတြလည္း ယူရဦးမယ္လို ့ေတြးမိေစပါတယ္။
အဖြဲ႔ဝင္အခ်င္းခ်င္းလည္း ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးမွဳ ပိုတိုးလာေစပါတယ္။ ၿမိဳ႕ခံျပည္သူေတြရဲ႕ အားေပးမွဳ နဲ႔ ကြ်န္မတို ့အဖြဲ႔ဝင္ေတြရဲ႕ လုပ္အားနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ရံုးခန္းေလးမွာ လိပ္ျပာလံုစြာ တရားမွ်တမွဳ အတြက္ လူ ့အခြင့္ေရး ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံထူေထာင္ေရး ....အတြက္
စိတ္တူကိုယ္တူ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔အတူ ႀကိဳးစားခြင့္ရႏိုင္ဖို ့
ပါတီရံုးခန္းငွားႏိုင္ဖို ့
ကြ်န္မတို ့ဒီလိွဳင္းေရာင္းထြက္ႀကရပါတယ္
No comments:
Post a Comment