စိုင္းလူမင္း...
စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသၾကီးအထက္ပို
ထီးခ်ိဳင့္ ၊အင္းေတာ္၊ဗန္းေမာက္၊ ေကာလင္းျမိဳ႕နယ္
တို႕သည္ အင္းငါးဖမ္းလုပ္န္း ေလလံတင္ေရာင္းခ်သည့္
အင္းမ်ားျဖစ္ျပီး အဆိုပါအင္းမ်ားကို အဂၤလိပ္မ်ား အုပ္စိုး
စဥ္ကာလတြင္ အရင္းမစိုက္ရဘဲ အခြန္အချဖင့္ လုပ္ကိုင္
ခဲ့သလို ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္လည္း နိုင္ငံေတာ္အတြက္
အခြန္ေငြမ်ားစြာရရွိခဲ့ပါသည္။
အဆိုပါအင္းမ်ားအနက္ ေကာလင္းျမိဳ႕နယ္မွ အင္းမ်ားသည္
(၁၉၆၃)ခုနွစ္ စာရင္းအရ အင္းေပါင္း (၂၂)အင္းရွိျပီး အင္း၏
ဧရိယာသည္ (၄၅၀၁.၃၇)ဧကျဖစ္သည္။ထိုအင္းမ်ား
ေကာလင္းျမိဳ႕နယ္ရွိ ေဒါင္းျမဴး။ ဒံုးဒုတ္ေခ်ာင္း၊ စလင္းေခ်ာင္း၊
မ်ဥ္းတစ္ေျပးေခ်ာင္း(စစ္ကဲေခ်ာ
ဖ်ားခံ၍ အင္းျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။
အဆိုပါအင္းေခ်ာင္းမ်ားမွ အင္းျဖစ္ေပၚရာတြင္ ေဒါင္းျမဴး
ေခ်ာင္းအပိုင္းတြင္ ၀ါးၾကီးေတာအင္း၊ ပီအင္း၊ မွန္ကန္အင္း၊
အုတ္ေဆံုအင္း၊ အိုင္ၾကီးအငိး၊ ျမင္းဇင္အင္း၊ ဆင္းမဆိတ္အင္း၊
ခူနွင္းေပါက္အင္း၊ မူးတိမ္အင္းတို႕လည္းေကာင္း၊ ဒံုးဒုတ္ေခ်ာင္း
တြင္ ဒံုးဒုတ္အထက္ပိုင္းအင္း၊ ဒံုးဒုတ္ေအာက္ပိုင္းအင္းတို႕လည္
ေကာင္း၊ မ်ဥ္းတစ္ေျပးေခ်ာင္း(စစ္ကဲေခ်ာ
ခေမာင္းအင္းတို႕လည္းေကာင္း၊တံဖူ
အင္းတို႕ျဖစ္ျပီး ကုန္းျပင္အင္းတို႕မွာ ကြ်ဲကူးအင္း၊ေက်ာက္တစ္
လံုးအင္း၊လိပ္ပုတ္အင္း၊နွံဳးခြ်
း ေလ့လာသိရွိရပါသည္။
ျမန္မာနိုင္ငံရွိ အင္းမ်ားကို (၁၉၇၂) ခုနွစ္ထဲတြင္ အင္းထိန္း
သိမ္းေရးလုပ္ငန္းကို ယခင္ကဲ့သို႕ အခြန္ရရွိေရးရည္မွန္းခ်က္တစ္ခု
ထဲကိုသာ သေဘာမထားဘဲ အခြန္လည္းရေစ၊ငါးလည္း ထာ၀ရ
ထြက္ေစ၊ ငါးလုပ္ငန္းေရရည္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖြ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေစ
ဟူေသာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႕ လုပ္ကိုင္သြားနိုင္ရန္ အေထြေထြအုပ္
ခ်ဳပ္ေရးဦးစီးဌာနသို႕ အင္းအိုင္လက္စြဲဥပေဒမ်ားနွင့္
ငန္းနွင့္ အင္း၀န္ထမ္းအားလံုးကို လြဲေျပာင္းေပးခဲ့သည္။ ထိုကာလ
မ်ားတြင္ အရစ္က် အေၾကြးစနစ္ျဖင့္ (၂)ရစ္ဆပ္၊ (၃)ရစ္ဆပ္တို႕နွင့္
လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရာ အေၾကြးမ်ားက်န္ခဲ့ျပီး နိုင္ငံေတာ္အတြက္
ရသင့္သေလာက္ မရျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ေလ့လာသိရွိရပါသည္။
ထို႕ေနာက္ ၁၉၉၈-၉၉ ခုနွစ္ ၊ ငါးလုပ္ငန္းဦးစီးဌာနသိုက လႊဲ
ေျပာင္းေပးအပ္ခဲ့ရာ အင္းေလလံတင္စနစ္ကို ေန႕ခ်င္းျပီး အေက်
အေျပ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျပီး ဘဏ္တြင္ ေန႕ခ်င္းျပီး ေပးသြင္းမည့္စနစ္
ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မွာ ယေန႕ အခ်ိန္ထိ ျဖစ္သည့္အတြက္ အဆိုပါ အင္း
လုပ္ငန္းသည္ နိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေန႕စဥ္ အမ်ိဳးသား၀င္ေငြ က်ပ္
သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရရွိေသာလုပ္ငန္း ျဖစ္ပါသည္။
ယခုအခါ တစ္နွစ္ထက္တစ္နွစ္ ငါးမ်ားရွားပါးလာျဖင္းမ်ား
ၾကံဳေတြ႕ေနရပါသည္။ ယင္းသို႕ ျဖစ္ရျခင္းမွာ (၂၀၀၈)ခုနွစ္က
ေဒါင္းျမဴးေခ်ာင္းအနီး၊ ၾကဴေတာ၊ ေနွာခံု၊ ကန္လည္ၾကီးေက်းရြာ
ေဒသခံအခ်ိဳ႕သည္ မုရင္းစပါးစိုက္ပ်ိဳးရန္အတြက္ ေရေလွာင္သည့္
တုတ္ဆည္ျပဳလုပ္၍ ငါးေဆးခတ္ျခင္း၊ အဆိပ္ခတ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္
သည့္အတြက္ ငါးမ်ား ျပဳန္းတီးျခင္း၊ (၂၀၀၉) ခုနွစ္တြင္ ေရနည္း
ခ်ိန္တြင္ ေဇာ္ေခ်ာင္း(သားငွက္အပိုင္)နွင္
ေခြးကိုသတ္ျပီး အဆိပ္ခ်ျခင္းျဖင့္ ငါးဖမ္းခဲ့သည္အတြက္ ေကာလင္း
ျမိဳ႕နယ္ ၊ ငါးေမြးျမဴေရး ဦးစီးဌာနမွ ဖမ္းဆီးအေရးယူခဲ့ရသည့္ျဖစ္
စဥ္မ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ရပါသည္။
ယင္းကဲ့သို႕ ငါးမ်ားျပဳန္းတီးျခင္းကို ငါးေမြးျမဴေရးဦးစီးဌာနမွ
နွစ္စဥ္စပါးခင္းမ်ားထဲသို႕ တီလာပီးယား ၊ ေရႊ၀ါငါးၾကင္း၊ ငါးခံုးမၾကီး
တို႕ကိုလည္းေကာင္း၊ အင္းမ်ားထဲတြင္ ငါးျမစ္ခ်င္း၊ ေရႊ၀ါငါးၾကင္းမ်ား၊
စိုက္ထည့္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ေဒသခံအခ်ိဳ႕
သည္ ငါးအဆိပ္ခ်ျခင္း၊ ငါးေရွာ့တိုက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္အတြက္
ငါးလုပ္ငန္းဦးစီးဌာနမွ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကြင္းဆင္းစစ္ေဆးျခင္း ၊
ပညာေပးျခင္း၊တားျဖစ္စာမ်ားထြက္ျ
ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ ယင္းကဲ့သို႕ ေဆာင္ရြက္ေသာ္လည္း လိုက္နာ
ေဆာင္ရြက္မွဳမရွိေၾကာင္း ေဒသခံအခ်ိဳ႕မွ ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။
ထို႕ေနာက္(၂၀၁၁)ခုနွစ္တြင္ ေဒါင္းျမဴးေခ်ာင္းအနီးး ေရႊတူးေဖာ္
သည့္ကုမၸဏီတစ္ခုမွ ေဒါင္းျမဴးေခ်ာင္းကို ပိတ္၍ ေရလႊဲေျမာင္းမ်ား
ေဖာက္လုပ္သျဖင့္ အနီးနားရွိ ေက်းရြာလယ္ယာေျမမ်ား မိုးရာသီကာ
လတြင္ ေရနစ္ျမွပ္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ရပါသည္။ထို႕အျပင္ ေဒါင္းျမဴး
ေခ်ာင္းနွင့္ မူးေခ်ာင္းဆံုရာ မူးတိမ္အင္းအနီးနွင့္ ေၾကးတိုင္ေလလံအင္း
ျဖစ္ေသာ အိုင္ၾကီးအင္းတြင္လည္း အင္းသူၾကီးမွ ေဒသခံအခ်ိဳ႕တို႕ကို
ေရႊေမွ်ာလုပ္ငန္းမ်ား ၀င္ေ၇ာက္လုပ္ကိုင္သည္ကို ခြင့္ျပဳခဲ့သည့္အတြက္
ေခ်ာင္းေျမာင္းမ်ားထဲတြင္ ေမွ်ာစာမ်ားတင္ျခင္း၊ ေရႊက်င္ရာတြင္
အသံုးျပဳသည့္ ျပဒါး(မာက်ဴရီ) စြန္႕ပစ္ပစၥည္း မ်ားေၾကာင့္ ေရမ်ား
ေနာက္က်ိေနသည့္ အတြက္ နွစ္စဥ္မိုးရာသီကာလတြင္ ငါးမ်ားသည္
အထက္သို႔ဆန္တက္သည့္ အေလ့အထရွိေသာည္လည္း ထိုေရေနာက္
မ်ားေၾကာင့္ ေနထိုင္သြားလာမွဳမရွိဘဲ သဖန္းဆိပ္ဆည္မ်ားတြင္
ေနထိုင္က်က္စားခဲ့ၾကသည္ဟု ေလ့လာသိရွိရသည္။
ယခင္ကဆိုလွ်င္ ေကာလင္းျမိဳ႕နယ္ရွိ အင္းမ်ားတြင္ ငါးဇင္ရိုင္း၊
ငါးခူ၊ ငါးရံ႕၊ငါးက်ဥ္း၊ ငါးရွဥ့္၊ ၊ ငါးဘတ္မ်ား အလြန္ေပါမ်ားသည့္
အတြက္ ေဒသခံမ်ားသည္ အင္းေလလံရရွိေသာ အင္းသူၾကီးမ်ားထံမွ
ေစ်းသက္သာသာနွင့္ ၀ယ္ယူစားသံုးေလ့ရွိၾကျပီး (၂၀၁၂)ခုနွစ္ေနာက္
ပိုင္း ငါးမ်ားရွားပါးလာသည့္အတြက္ ေကာလင္းမွ ဥကၠံ ၊ မိုးနွံ ၊ ေခ်ာင္းနား၊
သရက္ခ်ဥ္ေဒသရွိ ေရႊသတၱဳတူးေဖာ္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ားရွိရာသို႕ လာ
ေရာက္ေရာင္းခ်သည့္ ေစ်းသည္မ်ားထံသို႕ ၀ယ္ယူစားသံုးခဲ႔ရေၾကာင္း
ေဒသခံမ်ား ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။
သို႕ျဖစ္၍ အင္းမ်ား တိမ္ေကာျခင္းမရွိေအာင္ ၊ေရနွင့္ ငါးမ်ားမျပဳန္း
တီးေအာင္ ထိန္းသိမ္းရန္လိုအပ္သည္ျဖစ္၍ အဆိုပါအင္းမ်ား အနီးနားတစ္
၀ိုက္တြင္ ေရႊတူးေဖာ္ျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ေစရန္နွင့္ အင္းအိုင္ေလလံလုပ္ကိုင္
သည့္ အင္းသူၾကီး၊ အင္းဂရံကိုင္မ်ားမွ ေမြးျမဴေရးငါးမ်ားကို အင္းအိုင္ေရ
ျပင္အတြင္းသို႕ ထည့္သြင္းေမြးျမဴျပဳစုေစာင့္ေရွ
ေကာင္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ရန္လိုအပ္ေ
ျဖင့္လည္း အင္းမ်ား မတိမ္ေကာေအာင္ ငါးမ်ားမျပဳန္းတီးေအာင္ တစ္ဖက္
တစ္လမ္းမွ ၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာ
အၾကံျပဳ ေရးသားတင္ျပလိုက္ရပါသည္။
စိုင္းလူမင္း-မီဒီယာဂရု
Sailumin35@gmail.com
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသၾကီးအထက္ပို
ထီးခ်ိဳင့္ ၊အင္းေတာ္၊ဗန္းေမာက္၊ ေကာလင္းျမိဳ႕နယ္
တို႕သည္ အင္းငါးဖမ္းလုပ္န္း ေလလံတင္ေရာင္းခ်သည့္
အင္းမ်ားျဖစ္ျပီး အဆိုပါအင္းမ်ားကို အဂၤလိပ္မ်ား အုပ္စိုး
စဥ္ကာလတြင္ အရင္းမစိုက္ရဘဲ အခြန္အချဖင့္ လုပ္ကိုင္
ခဲ့သလို ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္လည္း နိုင္ငံေတာ္အတြက္
အခြန္ေငြမ်ားစြာရရွိခဲ့ပါသည္။
အဆိုပါအင္းမ်ားအနက္ ေကာလင္းျမိဳ႕နယ္မွ အင္းမ်ားသည္
(၁၉၆၃)ခုနွစ္ စာရင္းအရ အင္းေပါင္း (၂၂)အင္းရွိျပီး အင္း၏
ဧရိယာသည္ (၄၅၀၁.၃၇)ဧကျဖစ္သည္။ထိုအင္းမ်ား
ေကာလင္းျမိဳ႕နယ္ရွိ ေဒါင္းျမဴး။ ဒံုးဒုတ္ေခ်ာင္း၊ စလင္းေခ်ာင္း၊
မ်ဥ္းတစ္ေျပးေခ်ာင္း(စစ္ကဲေခ်ာ
ဖ်ားခံ၍ အင္းျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။
အဆိုပါအင္းေခ်ာင္းမ်ားမွ အင္းျဖစ္ေပၚရာတြင္ ေဒါင္းျမဴး
ေခ်ာင္းအပိုင္းတြင္ ၀ါးၾကီးေတာအင္း၊ ပီအင္း၊ မွန္ကန္အင္း၊
အုတ္ေဆံုအင္း၊ အိုင္ၾကီးအငိး၊ ျမင္းဇင္အင္း၊ ဆင္းမဆိတ္အင္း၊
ခူနွင္းေပါက္အင္း၊ မူးတိမ္အင္းတို႕လည္းေကာင္း၊ ဒံုးဒုတ္ေခ်ာင္း
တြင္ ဒံုးဒုတ္အထက္ပိုင္းအင္း၊ ဒံုးဒုတ္ေအာက္ပိုင္းအင္းတို႕လည္
ေကာင္း၊ မ်ဥ္းတစ္ေျပးေခ်ာင္း(စစ္ကဲေခ်ာ
ခေမာင္းအင္းတို႕လည္းေကာင္း၊တံဖူ
အင္းတို႕ျဖစ္ျပီး ကုန္းျပင္အင္းတို႕မွာ ကြ်ဲကူးအင္း၊ေက်ာက္တစ္
လံုးအင္း၊လိပ္ပုတ္အင္း၊နွံဳးခြ်
း ေလ့လာသိရွိရပါသည္။
ျမန္မာနိုင္ငံရွိ အင္းမ်ားကို (၁၉၇၂) ခုနွစ္ထဲတြင္ အင္းထိန္း
သိမ္းေရးလုပ္ငန္းကို ယခင္ကဲ့သို႕ အခြန္ရရွိေရးရည္မွန္းခ်က္တစ္ခု
ထဲကိုသာ သေဘာမထားဘဲ အခြန္လည္းရေစ၊ငါးလည္း ထာ၀ရ
ထြက္ေစ၊ ငါးလုပ္ငန္းေရရည္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖြ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေစ
ဟူေသာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႕ လုပ္ကိုင္သြားနိုင္ရန္ အေထြေထြအုပ္
ခ်ဳပ္ေရးဦးစီးဌာနသို႕ အင္းအိုင္လက္စြဲဥပေဒမ်ားနွင့္
ငန္းနွင့္ အင္း၀န္ထမ္းအားလံုးကို လြဲေျပာင္းေပးခဲ့သည္။ ထိုကာလ
မ်ားတြင္ အရစ္က် အေၾကြးစနစ္ျဖင့္ (၂)ရစ္ဆပ္၊ (၃)ရစ္ဆပ္တို႕နွင့္
လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရာ အေၾကြးမ်ားက်န္ခဲ့ျပီး နိုင္ငံေတာ္အတြက္
ရသင့္သေလာက္ မရျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ေလ့လာသိရွိရပါသည္။
ထို႕ေနာက္ ၁၉၉၈-၉၉ ခုနွစ္ ၊ ငါးလုပ္ငန္းဦးစီးဌာနသိုက လႊဲ
ေျပာင္းေပးအပ္ခဲ့ရာ အင္းေလလံတင္စနစ္ကို ေန႕ခ်င္းျပီး အေက်
အေျပ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျပီး ဘဏ္တြင္ ေန႕ခ်င္းျပီး ေပးသြင္းမည့္စနစ္
ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မွာ ယေန႕ အခ်ိန္ထိ ျဖစ္သည့္အတြက္ အဆိုပါ အင္း
လုပ္ငန္းသည္ နိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေန႕စဥ္ အမ်ိဳးသား၀င္ေငြ က်ပ္
သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရရွိေသာလုပ္ငန္း ျဖစ္ပါသည္။
ယခုအခါ တစ္နွစ္ထက္တစ္နွစ္ ငါးမ်ားရွားပါးလာျဖင္းမ်ား
ၾကံဳေတြ႕ေနရပါသည္။ ယင္းသို႕ ျဖစ္ရျခင္းမွာ (၂၀၀၈)ခုနွစ္က
ေဒါင္းျမဴးေခ်ာင္းအနီး၊ ၾကဴေတာ၊ ေနွာခံု၊ ကန္လည္ၾကီးေက်းရြာ
ေဒသခံအခ်ိဳ႕သည္ မုရင္းစပါးစိုက္ပ်ိဳးရန္အတြက္ ေရေလွာင္သည့္
တုတ္ဆည္ျပဳလုပ္၍ ငါးေဆးခတ္ျခင္း၊ အဆိပ္ခတ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္
သည့္အတြက္ ငါးမ်ား ျပဳန္းတီးျခင္း၊ (၂၀၀၉) ခုနွစ္တြင္ ေရနည္း
ခ်ိန္တြင္ ေဇာ္ေခ်ာင္း(သားငွက္အပိုင္)နွင္
ေခြးကိုသတ္ျပီး အဆိပ္ခ်ျခင္းျဖင့္ ငါးဖမ္းခဲ့သည္အတြက္ ေကာလင္း
ျမိဳ႕နယ္ ၊ ငါးေမြးျမဴေရး ဦးစီးဌာနမွ ဖမ္းဆီးအေရးယူခဲ့ရသည့္ျဖစ္
စဥ္မ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ရပါသည္။
ယင္းကဲ့သို႕ ငါးမ်ားျပဳန္းတီးျခင္းကို ငါးေမြးျမဴေရးဦးစီးဌာနမွ
နွစ္စဥ္စပါးခင္းမ်ားထဲသို႕ တီလာပီးယား ၊ ေရႊ၀ါငါးၾကင္း၊ ငါးခံုးမၾကီး
တို႕ကိုလည္းေကာင္း၊ အင္းမ်ားထဲတြင္ ငါးျမစ္ခ်င္း၊ ေရႊ၀ါငါးၾကင္းမ်ား၊
စိုက္ထည့္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ေဒသခံအခ်ိဳ႕
သည္ ငါးအဆိပ္ခ်ျခင္း၊ ငါးေရွာ့တိုက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္အတြက္
ငါးလုပ္ငန္းဦးစီးဌာနမွ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကြင္းဆင္းစစ္ေဆးျခင္း ၊
ပညာေပးျခင္း၊တားျဖစ္စာမ်ားထြက္ျ
ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ ယင္းကဲ့သို႕ ေဆာင္ရြက္ေသာ္လည္း လိုက္နာ
ေဆာင္ရြက္မွဳမရွိေၾကာင္း ေဒသခံအခ်ိဳ႕မွ ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။
ထို႕ေနာက္(၂၀၁၁)ခုနွစ္တြင္ ေဒါင္းျမဴးေခ်ာင္းအနီးး ေရႊတူးေဖာ္
သည့္ကုမၸဏီတစ္ခုမွ ေဒါင္းျမဴးေခ်ာင္းကို ပိတ္၍ ေရလႊဲေျမာင္းမ်ား
ေဖာက္လုပ္သျဖင့္ အနီးနားရွိ ေက်းရြာလယ္ယာေျမမ်ား မိုးရာသီကာ
လတြင္ ေရနစ္ျမွပ္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ရပါသည္။ထို႕အျပင္ ေဒါင္းျမဴး
ေခ်ာင္းနွင့္ မူးေခ်ာင္းဆံုရာ မူးတိမ္အင္းအနီးနွင့္ ေၾကးတိုင္ေလလံအင္း
ျဖစ္ေသာ အိုင္ၾကီးအင္းတြင္လည္း အင္းသူၾကီးမွ ေဒသခံအခ်ိဳ႕တို႕ကို
ေရႊေမွ်ာလုပ္ငန္းမ်ား ၀င္ေ၇ာက္လုပ္ကိုင္သည္ကို ခြင့္ျပဳခဲ့သည့္အတြက္
ေခ်ာင္းေျမာင္းမ်ားထဲတြင္ ေမွ်ာစာမ်ားတင္ျခင္း၊ ေရႊက်င္ရာတြင္
အသံုးျပဳသည့္ ျပဒါး(မာက်ဴရီ) စြန္႕ပစ္ပစၥည္း မ်ားေၾကာင့္ ေရမ်ား
ေနာက္က်ိေနသည့္ အတြက္ နွစ္စဥ္မိုးရာသီကာလတြင္ ငါးမ်ားသည္
အထက္သို႔ဆန္တက္သည့္ အေလ့အထရွိေသာည္လည္း ထိုေရေနာက္
မ်ားေၾကာင့္ ေနထိုင္သြားလာမွဳမရွိဘဲ သဖန္းဆိပ္ဆည္မ်ားတြင္
ေနထိုင္က်က္စားခဲ့ၾကသည္ဟု ေလ့လာသိရွိရသည္။
ယခင္ကဆိုလွ်င္ ေကာလင္းျမိဳ႕နယ္ရွိ အင္းမ်ားတြင္ ငါးဇင္ရိုင္း၊
ငါးခူ၊ ငါးရံ႕၊ငါးက်ဥ္း၊ ငါးရွဥ့္၊ ၊ ငါးဘတ္မ်ား အလြန္ေပါမ်ားသည့္
အတြက္ ေဒသခံမ်ားသည္ အင္းေလလံရရွိေသာ အင္းသူၾကီးမ်ားထံမွ
ေစ်းသက္သာသာနွင့္ ၀ယ္ယူစားသံုးေလ့ရွိၾကျပီး (၂၀၁၂)ခုနွစ္ေနာက္
ပိုင္း ငါးမ်ားရွားပါးလာသည့္အတြက္ ေကာလင္းမွ ဥကၠံ ၊ မိုးနွံ ၊ ေခ်ာင္းနား၊
သရက္ခ်ဥ္ေဒသရွိ ေရႊသတၱဳတူးေဖာ္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ားရွိရာသို႕ လာ
ေရာက္ေရာင္းခ်သည့္ ေစ်းသည္မ်ားထံသို႕ ၀ယ္ယူစားသံုးခဲ႔ရေၾကာင္း
ေဒသခံမ်ား ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။
သို႕ျဖစ္၍ အင္းမ်ား တိမ္ေကာျခင္းမရွိေအာင္ ၊ေရနွင့္ ငါးမ်ားမျပဳန္း
တီးေအာင္ ထိန္းသိမ္းရန္လိုအပ္သည္ျဖစ္၍ အဆိုပါအင္းမ်ား အနီးနားတစ္
၀ိုက္တြင္ ေရႊတူးေဖာ္ျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ေစရန္နွင့္ အင္းအိုင္ေလလံလုပ္ကိုင္
သည့္ အင္းသူၾကီး၊ အင္းဂရံကိုင္မ်ားမွ ေမြးျမဴေရးငါးမ်ားကို အင္းအိုင္ေရ
ျပင္အတြင္းသို႕ ထည့္သြင္းေမြးျမဴျပဳစုေစာင့္ေရွ
ေကာင္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ရန္လိုအပ္ေ
ျဖင့္လည္း အင္းမ်ား မတိမ္ေကာေအာင္ ငါးမ်ားမျပဳန္းတီးေအာင္ တစ္ဖက္
တစ္လမ္းမွ ၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာ
အၾကံျပဳ ေရးသားတင္ျပလိုက္ရပါသည္။
စိုင္းလူမင္း-မီဒီယာဂရု
Sailumin35@gmail.com
No comments:
Post a Comment