စိုင္းလူမင္း
ရုပ္နာမ္ခႏၶာဟူ၍ ျဖစ္တည္ရွင္သန္လာသည္နွင့္
အမွ် ဘ၀တစ္ခုရရွိပိုင္ဆိုင္ၾကေလသည္။
ယင္းသို႕ ဘ၀
တစ္ခု ရရွိပိုင္ဆိုင္မွဳျခင္း တူညီေစကာမူ ယင္းဘ၀အေပၚ
တန္ဖိုးထားပံုျခင္း ၊ အသံုးခ်ပံုျခင္းမတူ၊ ထိုသို႕မတူေသာ
ေၾကာင့္လည္း အသံုး၀င္ပံုျခင္း မတူၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႕သည္ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး ပညာအဆင့္အတန္း ၊
ဓနေငြေၾကး အဆင့္အတန္း ၊ ရာထူးအဆင့္အတန္းနွင့္
ေက်ာ္ေဇာျခင္းလည္းမတူ ၊ အမ်ားအက်ိဳး၊ နိုင္ငံအက်ိဳး
သယ္ပိုးနိုင္စြမ္းျခင္းလည္း မတူညီၾကျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ထို႕ေၾကာင့္
ဘ၀ဟူသည္ ေမြးဖြားစဥ္ကာလမွသည္ ကြယ္လြန္တိမ္းပါး
သည္အထိ " ရွင္သန္ေနေသာကာလ " ျဖစ္သည္။ ဘ၀ဟူ
သည္ အခ်ိန္ဟု ေခၚဆိုနိုင္သည္။ ဘ၀ကို တန္ဖိုးထားျခင္း
သည္ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားျခင္းျဖစ္၏။ အျပန္အလွန္ဆိုရ
ေသာ္ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားျခင္းျဖစ္၏။
ကြ်န္ေတာ္တို႕သည္ " အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြယ္လိုက္တာ "
"အခ်ိန္ေတြ ကုန္ခဲလိုက္တာ " ဟု ညဥ္းတြားၾကေလသည္။
(လူတို္င္းမဆိုလိုပါ) " အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြယ္လိုက္တာ " ဟု
ညဥ္းတြားျခင္းမွာ အခ်ိန္ေျပာင္းလဲျခင္း ျမန္ဆန္သည့္ အဓိပၸာယ္
ကိုလည္းေကာင္း၊ "အခ်ိန္ေတြ ကုန္ခဲလိုက္တာ " ဟု ညဥ္း
တြားျခင္းမွာ အခ်ိန္ေျပာင္းလဲျခင္း ေႏွးေကြးသည့္ အဓိပၸာယ္ကို
ထင္ထင္ရွားရွား သိရွိေနေပျပီ။ အမွန္မွာ အခ်ိန္ေျပာင္းလဲေရြ႕
လ်ားမွဳနွဳန္း မညီမွ်ျခင္း မဟုတ္ေပ၊ ကုန္လြန္ခဲ့ေသာ အတိတ္
ကာလမ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ လက္ရွိပစၥဳပၸန္ကာလတါင္လည္း
ေကာင္း၊ အခ်ိန္သည္ တသမတ္တည္း ေျပာင္းလဲေရြ႕လ်ားခဲ့ျပီး၊
ေနာင္လာမည့္ အနာဂတ္ကာလတြင္လည္း တသမတ္တည္း
ေျပာင္းလဲလွ်က္ရွိေနမည္ျဖစ္၏။
ကြ်န္ေတာ္အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဆန္႕က်င္ဘက္
အဓိပၸာယ္ရွိသည့္ ညဥ္းတြားမွဳနွစ္ခုကို ကြန္ေတာ္တို႕ ညဥ္း
တြားမိၾကျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕အခ်ိန္ကို
မည္ကဲ့သို႕တန္ဖိုးထားသည္၊ အခ်ိန္ကို မည္သို႕ အသံုးခ်သည္
ဆိုသည့္ အခ်က္ေပၚမူတည္ေလသည္။ကြ်န္ေတာ္တိ ု႕သည္
အခ်ိန္မ်ား အလဟႆ ကုန္ဆံုးသြားေသာ အခ်ိန္မ်ားထက္
ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေလးေလးနက္နက္ တန္ဖိုးမထားတတ္ၾက ၊
မႏွေျမာတတ္ၾကေပ (လူတိုင္းမဆိုလိုပါ) ။ အမွန္မွာ ထိုအခ်ိန္
မ်ားသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႕၏ ေအာင္ျမင္ျခင္းနွင့္ ရွံဳးႏွိမ္႕မွဳမ်ား၏
ေသာ့ခ်က္မ်ားပင္ျဖစ္ၾကသည္။
မံုရြာလယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ အႏွစ္သာရျပည့္
စံုသည့္ " ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ " အက်ဥ္းလကၤာ (၁၃)ပုဒ္ကို ၁၂၅၇ ခုႏွစ္ ၊
တပို႕တြဲလျပည့္ေက်ာ္(၃)ရက္ေန႕တြ င္ အိႏၵိယနိုင္ငံ ( မဇၩိမတိုင္း)
မဟာေဗာဓိသို႕ ဖူးေမွ်ာ္ၾကြရန္ မႏၲေလး ႏွင့္ ရန္ကုန္အၾကား ရထားတြဲ
ေပၚတြင္ စီရင္ေရးသားေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ထို ႕ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္
တို႕သည္ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကိုလည္း အခ်ိန္မဆြဲဘဲ အက်ိဳးရွိ
ရွိ အသံုးျပဳနိုင္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ တခ်ိန္က သခင္ဗဟိန္း၊ သခင္
ေအာင္ဆန္း၊ သခင္လွေဖ၊ သခင္တင္ေမာင္၊ ေဒါက္တာဗေမာ္တို႕
သည္ ေဒါက္တာဗေမာ္က တနဂၤေႏြနွစ္ပတ္အတြင္း တင္ျပရမည္
ဆို၏။ ထိုအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက " ဒီေလာက္အလုပ္ကေလး
ဒီေလာက္အခ်ိန္ယူလုပ္ေနလွ်င္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးၾကီးသာဆိုလွ်င္
(၁၀)နွစ္နွင့္ ျပီးနိုင္ပါ့မလား " ဟု ေျပာကာ (၁)နာရီအတြင္း ေရးဆြဲ
ေပးလိုက္သည္။အဂၤလိပ္လိုေရးထားေ သာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏
မူၾကမ္းမွာ စကားလံုးအနည္းျပဳျပင္ရသည္မွ တပါး အားလံုးေသာ
အခ်က္မ်ားကို လက္ခံရေပသည္။ထို႕ေၾကာင့္ အခ်ိန္မဆြဲသင့္ေသာ
အလုပ္ကို အခ်ိန္မဆြဲဘဲ ရရွိေသာ အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္း လက္
ေတြ႕ေဆာင္ရြက္ ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ေတာ့သည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႕သည္ မိမိေဆာင္ရြက္ရမည့္ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္
သတ္မွတ္ထားေသာအခ်ိန္၊ မိတ္ေဆြသဂၤဟ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္
ခ်ိန္းဆိုထားေသာအေလးခ်ိန္၊ အစည္းအေ၀း သတ္မွတ္ထားေသာ
အခ်ိန္ စသည့္မ်ားကိုလည္း တိက်စြာေလးစားလိုက္နာရန္ လိုအပ္
ေပသည္။ (လူတိုင္းကိုမဆိုပါ) ။အိႏၵိယနိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးမရမွီက
နိုင္ငံေရးအစည္းေ၀းပြဲတစ္ခု က်င္းပရာ သတ္မွတ္ထားေသာအခ်ိန္
ထက္ (၄၅)မိနစ္ေနာက္က်ျပီးမွ အစည္းအေ၀းက်င္းပျဖစ္သည္။
ထိုအခါ အိႏၵိယနိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဂႏၵီက " ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ အိႏၵိယ
နိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရရွိရန္အတြက္လည္း (၄၅)မိနစ္ေနာက္က်ေပ
ေတာ့မည္။ "ဟု မွတ္ခ်က္ခ်ခံဘူးသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႕သည္ မိမိပိုင္ဆိုင္ရရွိေသာ ' ဘ၀' တစ္ခုကို
တူတူတန္တန္တည္ေဆာက္လိုေသာ္ အခ်ိန္ကို တူတူတန္တန္
အသံုးခ်ရေပမည္။ ယခုအခါ ေခတ္သည္လ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲ
လာေသာေၾကာင့္ အသစ္၊ အဆန္း၊ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ၊
လုပ္ပံုကိုင္ပံု ေတြလည္းေျပာင္းလဲေနၾက၏။ အလုပ္တစ္မ်ိဳးထဲ တတ္
ထားသူအတြက္ ဘ၀ရပ္တည္မွဳ မလြယ္ကူေတာ့ပါ။ အခ်ိန္တန္ဖိုး
ထားျပီး သံုးတတ္မွ " လူေရႊတံုး " ျဖစ္ေပမည္။ အခ်ိန္ကို အလဟ
ႆ ျဖဳန္းတီးေနပါက "လူပိတ္ဆံုး "ျဖစ္ေပမည္။ ဘ၀ရုပ္လံုး လွပ
ေျပာင္ေျမာက္ေအာင္ အခ်ိန္ကို စနစ္တက် စီမံခန္႕ခြဲရသည္။ ျပည့္
ျပည့္၀၀ အသံုးခ်တတ္ရသည္။
လူဟူသည္ ေလ့က်င့္သင္ၾကား ပ်ိဳးေထာင္ရေသာ သတၲဝါ
အမ်ိဳးအစားျဖစ္သည္။ေခတ္သည္လည္း အဆက္မျပတ္ ေျပာင္းလဲ
လာသည့္နွင့္ အမွ် အသိပညာ အတတ္ပညာ စသည္ပညာရပ္အသစ္
ေတြလည္း အျမဲေပၚလာေနေသာေၾကာင့္ ပညာအျမဲရွာေနရမည္။
ပညာမရွာတတ္ပါက ေခတ္ေနာက္မွာ က်န္ခဲ့မည္ျဖစ္၏။ ပညာရပ္
တစ္ခု ေပၚလာတိုင္း ပစၥည္း တစ္ခုေပၚလာတိုင္း လူေတြ၏ လုပ္ပံု
ကိုင္ပံု၊ ေတြးေခၚပံု စဥ္စားပံု တစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္ ဆက္ဆံ
ပံုပါေျပာင္းလဲေလသည္။(ဥပမာ)ေျပာ ရရင္ ကြန္ပ်ဴတာ၊တီဗီ၊ ဗီဒီယို၊
ဆိုၾကပါစို႕ သူတို႕ေၾကာင့္ လူေတြ၏ အေတြးအေခၚ၊ အသိအျမင္၊
ေနပံုထိုင္ပံု ၊ လုပ္ပံုကိုင္ပံု ေတြသည္ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲေန
သည္။ေနာင္အနွစ္ဆယ္နွစ္၊ အနွစ္နွစ္ဆယ္အတြင္း မည္မွ် ပညာ
ရပ္အသစ္၊ စက္ပစၥည္းအသစ္မ်ား၊ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္း အသစ္မ်ား
ေပၚလာျပီး လူေတြ၏ ဘ၀ေတြသည္လည္း မည္သို႕ေျပာင္းလဲ
သြားမည္ကို မည္မွ်ၾကိဳတင္ခန္႕မွန္း၍ မေျပာျပနိုင္ပါ။
လူတိုင္းသည္ မိမိကိုယ္ကို ပ်ိဳးေထာင္ေမြးျမဴရာတြင္ အခ်ိဳ႕က
မိမိတစ္ဦးတည္းအတြက္ စြမ္းေဆာင္နိုင္၏။ အခ်ိဳ႕က မိသားစု ေဆြမ်ိဳး
မိတ္ေဆြသဂၤဟ တို႕အတြက္ပါ စြမ္းေဆာင္နိုင္၏ တခ်ိဳ႕က နိုင္ငံ
အေၾကာင္း၊ အမ်ားအက်ိဳး၊ အမ်ိဳးအသား သာသနာအက်ိဳးတို႕ကို
အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထား၍ စြမ္းေဆာင္နိုင္ၾကေလ၏ ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕သည္
ပညာရွာေဖြေသာအရြယ္၊ စီးပြားရွာေဖြ လုပ္ကိုင္ရေသာအရြယ္ ၊ အိမ္ယာ
တည္ေဆာင္ရေသာအရြယ္ စသည္ျဖင့္ ဘ၀၏ မွတ္တိုင္အသီးသီးကို
ျဖတ္သန္းေက်ာ္လြန္လာရသည္။ယင္းတိ ု႕ဘ၀၏ မွတ္တိုင္မ်ားကို
တျဖည္းျဖည္း ျဖတ္သန္းလာရာတြင္ မွတ္တိုင္တစ္တိုင္ခ်င္းအလိုက္
မိမိ၏တာ၀န္ မိမိ၏ လုပ္ငန္းကိစၥရပ္မ်ားကို အခ်ိန္၏ တန္ဖိုးကို
အလုပ္ျဖင့္ သက္ေသတည္၍ (လူတိုင္းကိုမဆိုလိုပါ)စြမ္းေဆာ င္နိုင္ဖို႕
လိုပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ မိမိ၏အရည္အခ်င္းကို မိမိဘာသာျဖည့္ဆည္းရမည္။
မိမိ၏ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးဖြံ႕ျဖိဳးတိုး တက္ေအာင္ မိမိဘာသာ အားစိုက္
ၾကိဳးပမ္းရမည္။ တျဖည္းျဖည္း တစ္စတစ္စအားထုတ္ရင္းၾကိဳးပမ္း ရင္း
မိမိျဖစ္လိုေသာ ဘ၀ပံုသ႑ာန္ို ပံုေဖာ္တည္ေဆာက္ေနရမည္ျဖစ္၏ ။
စိုင္းလူမင္း၊ မီဒီယာဂရု
Saillumin35@gmail.com
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ရုပ္နာမ္ခႏၶာဟူ၍ ျဖစ္တည္ရွင္သန္လာသည္နွင့္
အမွ် ဘ၀တစ္ခုရရွိပိုင္ဆိုင္ၾကေလသည္။
တစ္ခု ရရွိပိုင္ဆိုင္မွဳျခင္း တူညီေစကာမူ ယင္းဘ၀အေပၚ
တန္ဖိုးထားပံုျခင္း ၊ အသံုးခ်ပံုျခင္းမတူ၊ ထိုသို႕မတူေသာ
ေၾကာင့္လည္း အသံုး၀င္ပံုျခင္း မတူၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႕သည္ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး ပညာအဆင့္အတန္း ၊
ဓနေငြေၾကး အဆင့္အတန္း ၊ ရာထူးအဆင့္အတန္းနွင့္
ေက်ာ္ေဇာျခင္းလည္းမတူ ၊ အမ်ားအက်ိဳး၊ နိုင္ငံအက်ိဳး
သယ္ပိုးနိုင္စြမ္းျခင္းလည္း မတူညီၾကျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ထို႕ေၾကာင့္
ဘ၀ဟူသည္ ေမြးဖြားစဥ္ကာလမွသည္ ကြယ္လြန္တိမ္းပါး
သည္အထိ " ရွင္သန္ေနေသာကာလ " ျဖစ္သည္။ ဘ၀ဟူ
သည္ အခ်ိန္ဟု ေခၚဆိုနိုင္သည္။ ဘ၀ကို တန္ဖိုးထားျခင္း
သည္ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားျခင္းျဖစ္၏။ အျပန္အလွန္ဆိုရ
ေသာ္ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားျခင္းျဖစ္၏။
ကြ်န္ေတာ္တို႕သည္ " အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြယ္လိုက္တာ "
"အခ်ိန္ေတြ ကုန္ခဲလိုက္တာ " ဟု ညဥ္းတြားၾကေလသည္။
(လူတို္င္းမဆိုလိုပါ) " အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြယ္လိုက္တာ " ဟု
ညဥ္းတြားျခင္းမွာ အခ်ိန္ေျပာင္းလဲျခင္း ျမန္ဆန္သည့္ အဓိပၸာယ္
ကိုလည္းေကာင္း၊ "အခ်ိန္ေတြ ကုန္ခဲလိုက္တာ " ဟု ညဥ္း
တြားျခင္းမွာ အခ်ိန္ေျပာင္းလဲျခင္း ေႏွးေကြးသည့္ အဓိပၸာယ္ကို
ထင္ထင္ရွားရွား သိရွိေနေပျပီ။ အမွန္မွာ အခ်ိန္ေျပာင္းလဲေရြ႕
လ်ားမွဳနွဳန္း မညီမွ်ျခင္း မဟုတ္ေပ၊ ကုန္လြန္ခဲ့ေသာ အတိတ္
ကာလမ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ လက္ရွိပစၥဳပၸန္ကာလတါင္လည္း
ေကာင္း၊ အခ်ိန္သည္ တသမတ္တည္း ေျပာင္းလဲေရြ႕လ်ားခဲ့ျပီး၊
ေနာင္လာမည့္ အနာဂတ္ကာလတြင္လည္း တသမတ္တည္း
ေျပာင္းလဲလွ်က္ရွိေနမည္ျဖစ္၏။
ကြ်န္ေတာ္အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဆန္႕က်င္ဘက္
အဓိပၸာယ္ရွိသည့္ ညဥ္းတြားမွဳနွစ္ခုကို ကြန္ေတာ္တို႕ ညဥ္း
တြားမိၾကျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕အခ်ိန္ကို
မည္ကဲ့သို႕တန္ဖိုးထားသည္၊ အခ်ိန္ကို မည္သို႕ အသံုးခ်သည္
ဆိုသည့္ အခ်က္ေပၚမူတည္ေလသည္။ကြ်န္ေတာ္တိ
အခ်ိန္မ်ား အလဟႆ ကုန္ဆံုးသြားေသာ အခ်ိန္မ်ားထက္
ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေလးေလးနက္နက္ တန္ဖိုးမထားတတ္ၾက ၊
မႏွေျမာတတ္ၾကေပ (လူတိုင္းမဆိုလိုပါ) ။ အမွန္မွာ ထိုအခ်ိန္
မ်ားသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႕၏ ေအာင္ျမင္ျခင္းနွင့္ ရွံဳးႏွိမ္႕မွဳမ်ား၏
ေသာ့ခ်က္မ်ားပင္ျဖစ္ၾကသည္။
မံုရြာလယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ အႏွစ္သာရျပည့္
စံုသည့္ " ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ " အက်ဥ္းလကၤာ (၁၃)ပုဒ္ကို ၁၂၅၇ ခုႏွစ္ ၊
တပို႕တြဲလျပည့္ေက်ာ္(၃)ရက္ေန႕တြ
မဟာေဗာဓိသို႕ ဖူးေမွ်ာ္ၾကြရန္ မႏၲေလး ႏွင့္ ရန္ကုန္အၾကား ရထားတြဲ
ေပၚတြင္ စီရင္ေရးသားေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ထို
တို႕သည္ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကိုလည္း အခ်ိန္မဆြဲဘဲ အက်ိဳးရွိ
ရွိ အသံုးျပဳနိုင္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ တခ်ိန္က သခင္ဗဟိန္း၊ သခင္
ေအာင္ဆန္း၊ သခင္လွေဖ၊ သခင္တင္ေမာင္၊ ေဒါက္တာဗေမာ္တို႕
သည္ ေဒါက္တာဗေမာ္က တနဂၤေႏြနွစ္ပတ္အတြင္း တင္ျပရမည္
ဆို၏။ ထိုအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက " ဒီေလာက္အလုပ္ကေလး
ဒီေလာက္အခ်ိန္ယူလုပ္ေနလွ်င္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးၾကီးသာဆိုလွ်င္
(၁၀)နွစ္နွင့္ ျပီးနိုင္ပါ့မလား " ဟု ေျပာကာ (၁)နာရီအတြင္း ေရးဆြဲ
ေပးလိုက္သည္။အဂၤလိပ္လိုေရးထားေ
မူၾကမ္းမွာ စကားလံုးအနည္းျပဳျပင္ရသည္မွ တပါး အားလံုးေသာ
အခ်က္မ်ားကို လက္ခံရေပသည္။ထို႕ေၾကာင့္ အခ်ိန္မဆြဲသင့္ေသာ
အလုပ္ကို အခ်ိန္မဆြဲဘဲ ရရွိေသာ အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္း လက္
ေတြ႕ေဆာင္ရြက္ ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ေတာ့သည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႕သည္ မိမိေဆာင္ရြက္ရမည့္ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္
သတ္မွတ္ထားေသာအခ်ိန္၊ မိတ္ေဆြသဂၤဟ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္
ခ်ိန္းဆိုထားေသာအေလးခ်ိန္၊ အစည္းအေ၀း သတ္မွတ္ထားေသာ
အခ်ိန္ စသည့္မ်ားကိုလည္း တိက်စြာေလးစားလိုက္နာရန္ လိုအပ္
ေပသည္။ (လူတိုင္းကိုမဆိုပါ) ။အိႏၵိယနိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးမရမွီက
နိုင္ငံေရးအစည္းေ၀းပြဲတစ္ခု က်င္းပရာ သတ္မွတ္ထားေသာအခ်ိန္
ထက္ (၄၅)မိနစ္ေနာက္က်ျပီးမွ အစည္းအေ၀းက်င္းပျဖစ္သည္။
ထိုအခါ အိႏၵိယနိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဂႏၵီက " ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ အိႏၵိယ
နိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရရွိရန္အတြက္လည္း (၄၅)မိနစ္ေနာက္က်ေပ
ေတာ့မည္။ "ဟု မွတ္ခ်က္ခ်ခံဘူးသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႕သည္ မိမိပိုင္ဆိုင္ရရွိေသာ ' ဘ၀' တစ္ခုကို
တူတူတန္တန္တည္ေဆာက္လိုေသာ္ အခ်ိန္ကို တူတူတန္တန္
အသံုးခ်ရေပမည္။ ယခုအခါ ေခတ္သည္လ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲ
လာေသာေၾကာင့္ အသစ္၊ အဆန္း၊ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ၊
လုပ္ပံုကိုင္ပံု ေတြလည္းေျပာင္းလဲေနၾက၏။ အလုပ္တစ္မ်ိဳးထဲ တတ္
ထားသူအတြက္ ဘ၀ရပ္တည္မွဳ မလြယ္ကူေတာ့ပါ။ အခ်ိန္တန္ဖိုး
ထားျပီး သံုးတတ္မွ " လူေရႊတံုး " ျဖစ္ေပမည္။ အခ်ိန္ကို အလဟ
ႆ ျဖဳန္းတီးေနပါက "လူပိတ္ဆံုး "ျဖစ္ေပမည္။ ဘ၀ရုပ္လံုး လွပ
ေျပာင္ေျမာက္ေအာင္ အခ်ိန္ကို စနစ္တက် စီမံခန္႕ခြဲရသည္။ ျပည့္
ျပည့္၀၀ အသံုးခ်တတ္ရသည္။
လူဟူသည္ ေလ့က်င့္သင္ၾကား ပ်ိဳးေထာင္ရေသာ သတၲဝါ
အမ်ိဳးအစားျဖစ္သည္။ေခတ္သည္လည္း အဆက္မျပတ္ ေျပာင္းလဲ
လာသည့္နွင့္ အမွ် အသိပညာ အတတ္ပညာ စသည္ပညာရပ္အသစ္
ေတြလည္း အျမဲေပၚလာေနေသာေၾကာင့္ ပညာအျမဲရွာေနရမည္။
ပညာမရွာတတ္ပါက ေခတ္ေနာက္မွာ က်န္ခဲ့မည္ျဖစ္၏။ ပညာရပ္
တစ္ခု ေပၚလာတိုင္း ပစၥည္း တစ္ခုေပၚလာတိုင္း လူေတြ၏ လုပ္ပံု
ကိုင္ပံု၊ ေတြးေခၚပံု စဥ္စားပံု တစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္ ဆက္ဆံ
ပံုပါေျပာင္းလဲေလသည္။(ဥပမာ)ေျပာ
ဆိုၾကပါစို႕ သူတို႕ေၾကာင့္ လူေတြ၏ အေတြးအေခၚ၊ အသိအျမင္၊
ေနပံုထိုင္ပံု ၊ လုပ္ပံုကိုင္ပံု ေတြသည္ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲေန
သည္။ေနာင္အနွစ္ဆယ္နွစ္၊ အနွစ္နွစ္ဆယ္အတြင္း မည္မွ် ပညာ
ရပ္အသစ္၊ စက္ပစၥည္းအသစ္မ်ား၊ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္း အသစ္မ်ား
ေပၚလာျပီး လူေတြ၏ ဘ၀ေတြသည္လည္း မည္သို႕ေျပာင္းလဲ
သြားမည္ကို မည္မွ်ၾကိဳတင္ခန္႕မွန္း၍ မေျပာျပနိုင္ပါ။
လူတိုင္းသည္ မိမိကိုယ္ကို ပ်ိဳးေထာင္ေမြးျမဴရာတြင္ အခ်ိဳ႕က
မိမိတစ္ဦးတည္းအတြက္ စြမ္းေဆာင္နိုင္၏။ အခ်ိဳ႕က မိသားစု ေဆြမ်ိဳး
မိတ္ေဆြသဂၤဟ တို႕အတြက္ပါ စြမ္းေဆာင္နိုင္၏ တခ်ိဳ႕က နိုင္ငံ
အေၾကာင္း၊ အမ်ားအက်ိဳး၊ အမ်ိဳးအသား သာသနာအက်ိဳးတို႕ကို
အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထား၍ စြမ္းေဆာင္နိုင္ၾကေလ၏ ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕သည္
ပညာရွာေဖြေသာအရြယ္၊ စီးပြားရွာေဖြ လုပ္ကိုင္ရေသာအရြယ္ ၊ အိမ္ယာ
တည္ေဆာင္ရေသာအရြယ္ စသည္ျဖင့္ ဘ၀၏ မွတ္တိုင္အသီးသီးကို
ျဖတ္သန္းေက်ာ္လြန္လာရသည္။ယင္းတိ
တျဖည္းျဖည္း ျဖတ္သန္းလာရာတြင္ မွတ္တိုင္တစ္တိုင္ခ်င္းအလိုက္
မိမိ၏တာ၀န္ မိမိ၏ လုပ္ငန္းကိစၥရပ္မ်ားကို အခ်ိန္၏ တန္ဖိုးကို
အလုပ္ျဖင့္ သက္ေသတည္၍ (လူတိုင္းကိုမဆိုလိုပါ)စြမ္းေဆာ
လိုပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ မိမိ၏အရည္အခ်င္းကို မိမိဘာသာျဖည့္ဆည္းရမည္။
မိမိ၏ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးဖြံ႕ျဖိဳးတိုး
ၾကိဳးပမ္းရမည္။ တျဖည္းျဖည္း တစ္စတစ္စအားထုတ္ရင္းၾကိဳးပမ္း
မိမိျဖစ္လိုေသာ ဘ၀ပံုသ႑ာန္ို ပံုေဖာ္တည္ေဆာက္ေနရမည္ျဖစ္၏ ။
စိုင္းလူမင္း၊ မီဒီယာဂရု
Saillumin35@gmail.com
No comments:
Post a Comment